پوریا،همه چیز ما

چقدر زمان زود میگذره.انگار همین دیروز بود که با صدای یک شیرخواره ی یک ماهه از خواب بیدار میشدم و هیچی جز شیرخوردن نمیفهمید ولی الان نوزادی 5 ماهه کنارم هست که صبحها با کش و قوس دادن خود و خمیازه کشیدن بیدار میشود و با لبخندهایی که نثارم میکند تمام روزم را شیرین میکند و میفهمم امروز روز خوبیست و باید مادر پر انرژی باشم و باحوصله ی زیاد برای فرزندم وقت بگذارم. چند روزیه که خیلی سرماخورده شدی و دوبار بردیمت دکتر .الان خداروشکر بهتری ولی کاملا خوب نشدی.میدونم که تقصیر من بود مریض شدی چون ازت خوب مواظبت نکردم.قول میدم وظیفه ی مادریمو بهتر انجام بدم.قبول کن که هنوز تجربه ندارم. تمام وقت زندگیم رو گرفتی.نمیگم بده ولی..............انگار هیچ زمان...